Pages

۱۳۹۰ خرداد ۳۰, دوشنبه

الغرغرنامه: اینجا که آخر دنیا نیست!

امتحان ها هم تمام میشوند
و مقاله ها
و تِز نیز.
*
تو می مانی،
یک کلاه منگوله دار،
کاغذ پاره ای در دست،
وانبوه کتابهایی که تمام کردی اما نخواندی؛
برنامه ی درسی همیشه پربار بود.
*
فهرست کتاب هایی که آرزوی خواندنشان را داشتی سر به فلک کشیده،
میدانم اما...
فهرست را از دست بنه!
کاغذ پاره را بچسب!
بجو شغلی که نمی یابی!
و جستجوی تو بازگشت مقدسی است به نقطه ی شروع.

*
تنها سوال فلسفی این است:
برای اِنُمین بار با دیو کنکور درآویزم،
یا «قدم در راه بی برگشت »بگذارم؟
پس اپلیکیشن ها را پر خواهی کرد،
از شمالی ترین سرزمین های آلاسکا،
تا جنوبی ترین سواحل استرالیا.
و آنگاه که لمیده ای
در شمالِ شمالی ترین شمال،
همیشه آه میکشی:
«سرزمینم...دریغا، هوایش چه خوب بود!»


هیچ نظری موجود نیست: